Inerte keramiek of biokeramiek
Inerte keramiek of biokeramiek
Classificatie van bio-inerte keramiek:
Bio-inerte medische keramische materialen omvatten oxidekeramiek, niet-oxidekeramiek, glaskeramiek, enz. Ze zijn chemisch stabiel, hebben een goede biocompatibiliteit, zijn in vivo bestand tegen corrosie, degraderen niet en binden zich niet chemisch met menselijke weefsels. Bio-inerte keramiek die vaak in de klinische praktijk wordt gebruikt, omvat onder meeraluminiumoxide keramiek,zirkonia keramiek, zirkonia gehardaluminiumoxide keramiek, enz. Onder hen worden de oxiden van Al, Mg, Ti en Zr het meest gebruikt. Bio-inerte keramiek heeft over het algemeen een hoge sterkte en slijtvastheid en wordt voornamelijk gebruikt bij medische behandelingen om kunstmatige gewrichten, kunstmatige botten, orale implantaten, volledig keramische tanden en tandkronen te maken.
(1) Keramisch materiaal van aluminiumoxide (Al2O3).
Aluminiumoxide heeft een verscheidenheid aan kristalvormen, waarvan de kristalvorm α-Al2O3 op hoge temperatuur de beste thermische stabiliteit en chemische stabiliteit heeft, en de dichtheid van α-Al2O3 is 3,99 g / cm³, wat lichter is dan roestvrij staal, titanium en titanium legeringen. Gemeenschappelijk biomedisch metaalmateriaal. α-Al2O3 is een kristal dat wordt gedomineerd door ionische bindingen en de bindingssterkte is sterk, waardoor Al2O3 een hoog smeltpunt (2050 ° C), hardheid, chemische weerstand en elastische modulus heeft. Al in 1969 werdaluminiumoxide keramiekwerden getest als een permanente implanteerbare botprothese geïmplanteerd in het dijbeen van volwassen bastaardhonden, en er werd vastgesteld dat polykristallijnealuminiumoxide keramiekwaren inert voor elke omgeving, inclusief biologische omgevingen, en hun superieure weerstand. Slijtvastheid en hoge druksterkte.Aluminiumoxide keramiekzijn extreem stabiel in het menselijk lichaam, met een hoge hardheid en vrijwel geen slijtage, waardoor aluminiumoxide-keramiek de eerste biologisch inerte keramiek is die klinisch wordt gebruikt.
(2) Keramisch materiaal van zirkoniumoxide (ZrO2).
Zirkonia is een oxidekeramiek met de hoogste breuktaaiheid bij kamertemperatuur en wordt veel gebruikt als constructiemateriaal. Vergeleken metaluminiumoxide keramiekZirkonia-keramiek heeft een hogere normale temperatuursterkte en breuktaaiheid en een lagere elasticiteitsmodulus, maar de hardheid en slijtvastheid zijn niet zo goed alsaluminiumoxide keramiek. Vanwege de uitstekende biocompatibiliteit heeft zirkoniumoxide een hoge breuktaaiheid en sterkte, en een lage elastische modulus. Het wordt momenteel vooral gebruikt in kunstgewrichten, tandwortels, kronen en volledig keramische tanden in de medische sector. Hoogste tandheelkundige restauratiemateriaal. In combinatie met polyethyleen voor kunstmatige gewrichten heeft het vergelijkbare eigenschappen als aluminiumoxide wat betreft wrijving en smering. Keramiek van zirkoniumoxide heeft een hogere breuktaaiheid en het klinische breukpercentage van femurkopprothesen van zirkoniumoxide is lager dan dat van keramische femurkoppen van aluminiumoxide.
